ده تک آهنگ‌ محبوب و برتر تاریخ موسیقی جهان

Popular-singles-003-graphicshop-ir

ده تک آهنگ‌ محبوب و برتر تاریخ موسیقی جهان

همه ما یک یا چند آهنگ داریم که همیشه می‌توانیم به آن‌ها گوش کنیم. مهم نیست از نخستین باری که آن‌ها را شنیده‌ایم چه قدر گذشته یا چند هزار بار به آن‌ها گوش داده‌ایم. آن‌ها همیشه گوشه ذهن ما هستند و همیشه از شنیدن آن‌ها احساس خوبی به ما دست می‌دهد.

ماهنامه تبار – ترجمه انیسا رئوفی: آیا کنجکاوید محبوب‌ترین تک آهنگ‌های جهان را بشناسید؟ همه ما یک یا چند آهنگ داریم که همیشه می‌توانیم به آن‌ها گوش کنیم. مهم نیست از نخستین باری که آن‌ها را شنیده‌ایم چه قدر گذشته یا چند هزار بار به آن‌ها گوش داده‌ایم. آن‌ها همیشه گوشه ذهن ما هستند و همیشه از شنیدن آن‌ها احساس خوبی به ما دست می‌دهد.

اما چه طور می‌شود محبوبیت یک تک آهنگ را ارزیابی کرد؟ درباره یک آلبوم، کار بسیار ساده‌تر است و شما می‌توانید با چک کردن اعداد و ارقام فروش، به محبوبیت آن پی‌ببرید با این حال، محبوبیت یک تک آهنگ را نمی‌توان از روی میزان فروش سنجید (حداقل قبل از پیدا شدن پدیده‌هایی مثل آی تونز و سرویس‌های این چنینی که می‌شود تک آهنگ را مجاز از آلبوم خریداری کرد). بنابراین در این مورد، میزان فروش معیار مناسبی نیست.

مجله رولینگ استون که می‌توان گفت بزرگ‌ترین و مشهورترین مجله در صنعت موسیقی است، در تلاشی برای تهیه لیست بهترین تک آهنگ‌های تاریخ به 500 عنوان رسید و برای تهیه این لیست به کار بیش از 170 موزیسین، اشخاص فعال در حوزه موسیقی و منتقد مراجعه کرد. در لیست پیش رو ما ده قطعه برتر صدر لیست را در شمارشی معکوس معرفی می‌کنیم.

شماره ده

نام قطعه: What’d I Say- «چه بگویم»

صاحب اثر: ری چارلز

تاریخ ضبط: فوریه 1959

تاریخ انتشار: ژولای 1959

سبک: ریتم اند بلوز

زمان: 6:30

انتشارات: آتلانتیک

تهیه کننده: جری وکسلر و احمد ارتگان

جدول: پانزده هفته- شماره شش

Popular-singles-002-graphicshop-ir

هنرمندی که او را «نابغه» صدا می‌زدند این قطعه را به معنای واقعی کلمه در حضور تماشاچیان نوشت. او و ارکستر آر.اند.بی اش که یک گروه کر زن به نام «ریلتز» هم آن‌ها را همراهی می کرد در شهر کوچکی نزدیک پیتزبورگ، در یک ماراتون رقص (نوعی نمایش که در آن زمان بسیار محبوب بود) موسیقی اجرا می‌کردند. وقتی ری چارلز در نیمه دوم، همه رپرتوراهایی را که داشت تمام کرد، شروع به نواختن آرپژی روی پیانو کرد و به گروه گفت که او را دنبال کنند و از گروه کر هم خواست که هرچه او خواند به دنبالش تکرار کنند. به گفته خود چارلز، بعد از تمام شدن این قطعه، رقصندگان زیادی به او هجوم آوردند و سوال کردند که از کجا می‌توانند این قطعه را بخرند.

درست است که این قطعه ترانه پر و پیمانی نداشت و چند بیت شعر ناپیوسته بود که با قسمت‌های کُر و پُل به هم وصل می‌شد اما زمانی که چارلز آن را در هجدهم فوریه سال 1959 ضبط کرد، اثر درست و درمانی از آب درآمد و تا دهه‌ها محبوبیتش را حفظ کرد. این قطعه باعث ورود قدرت‌مندانه چارلز به عرصه موسیقی پاپ شد و زیرسبک جدیدی در آر.اند.بی ایجاد کرد که «سول» نام گرفت.

[divider style=”solid” top=”10″ bottom=”10″]

شماره نه

نام قطعه: Smell Like Teen Spirit- «عطر نوجوانی»

صاحب اثر: نیروانا

تاریخ ضبط: مه 1991

تاریخ انتشار: سپتامبر 1991

سبک: گرانج، آلترنتیو راک

زمان: 4:30 (نسخه آلبوم 5:01)

انتشارات: DGC

تهیه کننده: بوچ ویگ

جدول: بیست هفته- شماره شش

Popular-singles-003-graphicshop-ir

این قطعه که نخستین قطعه آلبوم «مهم نیست» است موجب شد موسیقی راک زیرزمینی سیاتل، که راک آلترنتیو و گرانج بود، به جریان اصلی موسیقی راه پیدا کند و کرت کوبین مشهور شود. این قطعه که تا آن زمان موفق‌ترین اثر گروه نیروانا محسوب می‌شد، هنگام انتشارش به رتبه یکم جدول صدترانه پرفروش امریکا رسید و در سال‌های بعد هم در رده‌های بالای جدول باقی ماند.

این قطعه همچنین نامزد دو جایزه گرمی شد و به سرود «نسل ایکس» معروف شد. متاسفانه آن قدر تقاضای مخاطبان برای اجرای این قطعه در کنسرت‌های نیروانا زیاد شد که کوبین از اجرای آن فراری بود و یک بار عدم رضایتش را این طور بیان کرد: «خیلی آهنگ‌های دیگر هست که اگر بهتر از این قطعه نباشند به همین اندازه خوب‌اند».

[divider style=”solid” top=”10″ bottom=”10″]

شماره هشت

نام قطعه: Hey Jude- «هی جود»

صاحب اثر: بیتلز

تاریخ ضبط: 31 ژولای تا آگوست 1968

تاریخ انتشار: آگوست 1968

سبک: پاپ، راک

زمان: 7:11

تهیه کننده: جرج مارتین

جدول: نوزده هفته- شماره یک

Popular-singles-004-graphicshop-ir

این قطعه که از شروع انتشارش به مدت نُه هفته در صدر جدول باقی ماند طولانی‌ترین قطعه گروه بیتلز تا آن روز بود. طوری که در جلسات ضبط، جرج مارتین به مدت زمان آن اعتراض کرد و گفت که هیچ دی.جی ای حاضر نخواهدشد چنین قطعه‌ای را پخش کند. اما جان لنون در جواب او گفت: «اگر قطعه ما باشد پخش می‌کنند».

پل مک‌کارتنی در مه 1968 به ملاقات سینتیا، همسر لنون، که در حال جدایی از او بود و فرزندش جولین رفت. نام این قطعه در ابتدا «هی جولز» بود و قرار بود آهنگی باشد برای آرامش بخشیدن به جولین پسر لنون از ماجرای جدایی والدینش. مک‌کارتنی بعدها درباره این ترانه گفت که می‌دانسته این قضیه برای جولین آسان نخواهدبود و او همیشه برای کودکان طلاق احساس تاسف می کرده؛ اما بعد نام ترانه را به «هی جود» تغییر داد، چون به گفته خودش احساس کرد این طور بهتر است.

سینتیا نیز بعدها از این ملاقات و رفتار پل مک کارتنی قدردانی کرد و گفت که احساس هم دردی و اهمیت دادن پل مک کارتنی برای او بسیار باارزش بوده است. ترانه «هی جود» بسیار موفق شد و بیش از هشت میلیون نسخه از آن فروش رفت و تا امروز در همه لیست هایی که از بهترین آهنگ ها تهیه شده نام به چشم می‌خورد.

[divider style=”solid” top=”10″ bottom=”10″]

شماره هفت

نام قطعه: Johnny B. Goode0 «جانی بی گود»

صاحب اثر: چاک بری

تاریخ ضبط: ژانویه 1958

تاریخ انتشار: مارس 1958

سبک: راک اند رول

زمان: 2:40

انتشارات: چِس

تهیه کننده: بانگو کراوس

جدول: پانزده هفته- شماره هشت

Popular-singles-005-graphicshop-ir

ترانه «جانی بی‌گود» هیت راک اند رول درباره ستاره راک اند رول بودن است. این قطعه هنوز هم یکی از بزرگ‌ترین قطعه‌های راک اند رول محسوب می‌شود و مشهور شدنش نشانی از یک دموکراسی حقیقی در عرصه موسیقی پاپ دارد. بنابر گفته بری، در مجله رولینگ استون (1972)، ترانه این قطعه ریشه در واقعیت دارد و کم و بیش داستان خود بری را روایت می‌کند.

داستان درباره پسرک روستایی فقیری است که خواندن و نوشتن نمی‌داند اما به راحتی «به صدا درآوردن یک زنگ» گیتار می زند و ممکن است روزی نامش بدرخشد. این قطعه به موفقیت کم نظیری دست پیدا کرد و در مجله بیلبورد در جدول «هات ار اند بی سایدز» به رتبه دوم و در جدول «هات 100» به رتبه هشتم رسید. بعدها به دلیل محبوبیت این قطعه، بازخوانی‌های متعددی از آن صورت گرفت و افتخارات زیادی به دست آورد. طوری که هم چنان یکی از شناخته شده‌ترین قطعات در تاریخ موسیقی است.

[divider style=”solid” top=”10″ bottom=”10″]

شماره شش

نام قطعه: Good Vibration- امواج مثبت

صاحب اثر: بیچ بویز

تاریخ ضبط: فوریه تا سپتامبر 1966

تاریخ انتشار: اکتبر 1966

سبک: پاپ

زمان: 3:39

انتشارات: کپیتول

تهیه کننده: برایان ویلسون

جدول: چهارده هفته- شماره یک

Popular-singles-006-graphicshop-ir

برایان ویلسون نویسنده این قطعه و مغز متفکر گروه یک بار درباره این آهنگ گفته کلمه «ویبریشن» (به معنی حس یا امواج) او را می ترسانده چون یک بار مادرش به او گفته بود سگ‌ها به این علت به بعضی‌ها پارس می‌کنند که می‌توانند امواج منفی را از آدم‌ها بگیرند و این قضیه میان آدم‌ها هم صادق است. او خود درباره این قطعه می‌گوید: «گود وایبریشن (امواج مثبت) انرژی را مهار می‌کند و آن را به اشعه آفتاب بادی تبدیل می‌‌کند و من می‌خواستم این قطعه از خودش امواج مثبت ساطع کند».

ویلسون در هفدهم فوریه 1966، زمانی که هنوز روی آلبوم دیگری کار می‌کرد شروع به نوشتن «امواج مثبت» کرد و به مدت هفت ماه، در چهار استودیو، که بیش از 50 هزار دلار برای او هزینه داشت، این قطعه را به سرانجام رساند. «امواج مثبت» در نهایت تبدیل به سومین هیت «بیچ بویز» شد و یکی از موفق‌ترین شاه کارهای موسیقی راک محسوب می‌شود.

[divider style=”solid” top=”10″ bottom=”10″]

شماره پنج

نام قطعه: Respect- احترام

صاحب اثر: آرتا فرنکلین

تاریخ ضبط: ژولای 1965

تاریخ انتشار: آگوست 1965

سبک: ریتم اند بلوز

زمان: 2:08

انتشارات: ولت/ اتکو

تهیه کننده: استیو کراپر

جدول: دوازده هفته- شماره یک

Popular-singles-007-graphicshop-ir

این قطعه را لوتیس ردینگ نوشت و برای اولین بار ضبط کرد اما بازخوانی موفقی که آرتا فرانکلین از آن کرد باعث شد این قطعه را همیشه به نام او بشناسند. «احترام» اولین هیت آرتا فرانکلین بود که رتبه اول جدول پرفروش‌ها را کسب کرد و باعث شد او به عنوان «ملکه سول» شهره شود. فرانکلین زمانی این قطعه را خواند که ازدواج خودش در بحران بود و کسلر تهیه کننده این قطعه درباره آن گفته «اگر فرانکلین آن را زندگی نکرده بود نمی‌توانست آن را این طور اجرا کند اما او زنی نبود که اهل اهانت کردن باشد بلکه احترام گذاشتن از مشخصه‌های بارزش بود. در این قطعه دو خواهر فرانکلین به نام‌های کارولین و ارما هم خوانی کرده‌اند.

[divider style=”solid” top=”10″ bottom=”10″]

شماره چهار

نام قطعه: What’s Going On- «چه خبر است»

صاحب اثر: ماروین گی، ال کلولند، رنالدو بنسون

تاریخ ضبط: ژوئن 1970

تاریخ انتشار: ژانویه 1971

سبک: سول

زمان: 3:40

انتشارات: تاملا

تهیه کننده: ماروین گای

جدول: 13 هفته- شماره دو

Popular-singles-008-graphicshop-ir

این قطعه تقاضای عمیقی برای برقراری صلح در جهان است و هنرمندی در اوج بحران خوانده است. در سال 1970، ماروین گای بزرگ‌ترین ستاره کمپانی موتون بود. او که به تازگی تامی ترل، دوست و همکارش، را از دست داده بود درگیر مشکلات خانوادگی جدی نیز بود. چنانچه در گفت و گو با دیوید ریتز، زندگی نامه نویسش گفته بود: «می‌دانستم اگر برای صلح داد سخن سر می‌دهم اول باید آن را در قلبم پیدا کنم».

این قطعه که آن را رنالدو بنسون، عضوی از کوارتت «فورتاپ» همراه ال کلولند نوشته، به «گای» داده شده و او با قرار دادن ارجاعاتی به جنگ و نزاع های نژادپرستی در ترانه که دل مشغولی‌های شخصی‌اش بودند این قطعه را مال خود کرد. او در بخش‌هایی از ترانه در دعایی برادرش فرانکی را که در جنگ ویتنام شرکت کرده بود صدا می‌زند و می‌گوید: «برادر، برادر خیلی‌ها مثل تو در حال جان دادن‌اند». گرچه ابتدا تصور می‌شد این قطعه موفقیت تجاری کسب نخواهدکرد، پس از انتشار تبدیل به بزرگ‌ترین دست یافت استودیویی گای شد، اما گای هرگز به صلحی که تمنای آن را داشت نرسید و در نهایت در یک نزاع خانوادگی به دست پدرش کشته شد.

[divider style=”solid” top=”10″ bottom=”10″]

شماره سه

نام قطعه: Imagine- «تصور کن»

صاحب اثر: جان لنون

تاریخ ضبط: ژوئن 1971

تاریخ انتشار: ژانویه 1971

سبک: راک

زمان: 3:30

انتشارات: اپل

تهیه کننده: جان لنون، فیل اسپکتور، یوکو اونو

جدول: 9 هفته- رتبه سه

Popular-singles-009-graphicshop-ir

«تصور کن» موفق ترین قطعه‌ای است که جان لنون در طول فعالیت انفرادی‌اش ساخته است. ترانه این قطعه مخاطبانش را دعوت می‌کند به این که صلحی جهانی را تصور کنند که در آن هیچ مرز و تفکیکی میان مذاهب و ملیت‌ها نیست. این تک آهنگ و آلبومش که با همین نام منتشر شد حاصل همکاری اسپکتور، اونو و لنون بود. البته این قطعه در ابتدا در یک مجموعه ال پی منتشر شد اما یک ماه پس از آن به صورت تک آهنگ در امریکا منتشر شد و در جدول بیلبورد هات 100 در رتبه سوم قرار گرفت و البته ال پی مربوط به آن در بریتانیا در رتبه اول جدول نشست و از تاریخ انتشارش به بعد بیش از 1.6 میلیون نسخه در بریتانیا فروخت و بعد از قتل جان لنون در سال 1980 به صدر جدول رسید.

این قطعه افتخارات زیادی کسب کرد و نامش در همه لیست‌هایی که از بهترین قطعات تاریخ موسیقی تهیه می‌شوند به چشم می‌خورد. هنرمندان زیادی از جمله مدونا، استیو واندر، جون بائز، التون جان این قطعه را بازخوانی کرده‌اند. جان لنون ترانه این قطعه را بازخوانی کرده‌اند. جان لنون ترانه این قطعه را از «گریپ فروت»، آرتیستز بوکِ (نوعی اثر هنری در قالب کتاب) یوکو اونو الهام گرفت و لنون بعدها درباره آن گفت: «این قطعه را باید به نام لنون/ اونو بشناسیم… این قطعه چه به لحاظ شعر و چه به لحاظ مفهوم، خیلی وام دار یوکو است اما در آن روزها من خودخواه تر از آن بودم که به همکاری و نقش او اشاره کنم…»

[divider style=”solid” top=”10″ bottom=”10″]

شماره دو

نام قطعه: (Satisfaction) I Can’t Get No- (خشنودی) خشنودم نمی‌کند

صاحب اثر: رولینگ استونز

تاریخ ضبط: مه 1965

تاریخ انتشار: ژوئن 1965

سبک: هارد راک

زمان: 3:44
انتشارات: لندن

تهیه کننده: اندرو لوگ اولدهام

جدول: 14 هفته- رتبه یک

Popular-singles-010-graphicshop-ir

این قطعه یکی از اولین نمونه‌های تاثیر موسیقی باب دیلن بر گروه رولینگ استونز و بیتلز است. بدبینی و ایده وارد کردن ترانه‌های شخصی از سنت موسیقی فولک و بلوز به موسیقی پاپیولار، ریف این قطعه در خواب به ذهن کیت ریچارد رسید. شبی در مه 1965 کیت ریچارد از خواب بیدار شد، گیتار و ضبط صوتش را به دست گرفت و آن را ضبط کرد. دو دهه بعد میک جَگر خواننده گروه در مصاحبه ای گفت این ترانه نشان دهنده دیدگاه او به جهان بوده و بیان خستگی او از همه چیز. این قطعه نمونه‌ای از سبک و سیاق جسورانه استونز در راک است هرچند که آن شب ریچاردز احتمالا خواب چاک بری را هم دیده. بعدها جَگر گفت که ریچاردز به طور ناخودآگاه این قطعه را از جمله ای در یکی از ترانه‌های چاک بری الهام گرفته است (که می‌گفت هیچ رضایتی از قضاوت ندارم).

جَگر اشاره می‌کند «اصلا امکان ندارد یک انگلیسی این مسئله را این طور بیان کند. نمی‌گویم او آگاهانه این ایده را برداشته اما آن روزها ما زیاد به آن رکوردها گوش می‌دادیم». «خشنودی» برای رولینگ استونز به یک موفقیت بزرگ تبدیل شد و اولین «شماره یک» آن‌ها در ایالات متحده بود.

[divider style=”solid” top=”10″ bottom=”10″]

شماره یک

نام قطعه: Like a Rolling Stone- «مثل سنگی غلتان» (هم چون یک خانه به دوش)

صاحب اثر: باب دیلن.

تاریخ ضبط: ژوئن 1965

تاریخ انتشار: 20 ژولای 1965

سبک: راک، فولک راک

زمان: 6:13

انتشارات: کلمبیا

تهیه کننده: تام ویلسون

جدول: 12 هفته- رتبه دو

Popular-singles-011-graphicshop-ir

ترانه این قطعه را دیلن در یکی از تورهای انگلیسش نوشت و آن را از شعر مفصلی برگرفت که قبلا آن را نوشته بود. ابتدا کمپانی کلمبیا با زمان طولانی این قطعه که بیش از شش دقیقه بود و صداهای الکترونیک سنگینش مشکل داشت و برای انتشار آن مردد بود. منتقدان این قطعه را تحولی در ترکیب بندی‌های دیلن از اِلِمان‌های مختلف موسیقی می‌دانند.

صدای جوان و لحن بدبینانه دیلن در این قطعه که مستقیم سوال می‌کند «چه حسی دارد؟» و بعد می‌گوید مثل یک سنگ غلتان، تصویر دیلن را از یک خواننده فولک به یک ستاره راک تغییر داد. این قطعه یکی از تاثیرگذارترین قطعات تاریخ موسیقی راک و پاپ به شمار می‌رود و هنرمندان بسیاری نیز آن را بازخوانی کرده‌اند.

شما نیز نظراتتان را در خصوص این مطلب با ما به اشتراک بگذارید

منبع: برترینها

این مطلب را به اشتراک بگذارید!

دسته بندی مقالات

دعوت به همکاری

مجله آرت پیکو (کتاب هنر و فناوری) از تمامی علاقه‌مندان و صاحبان قلم برای ارسال مطالب مفید و مرتبط دعوت به همکاری می‌نماید تا مقالات را با نام ایشان منتشر سازد. ما تمامی افراد جامعه به خصوص هنرمندان، دانشمندان، دانشجویان و دانش‌آموزان را صاحبان این رسانه می‌دانیم.