کشف مومیایی‌های ایتالیایی و حیرت دنیا! بعلاوه تصاویر
همراه با مومیایی‌های ایتالیایی ونزون
در سال 1647 کارگرانی که در حال مرمت کلیسای سنت اندرو در شهر کوچکی درایتالیا به نام ونزون در استان اودین بودند به طور ناگهانی به مقبره‌ای که در حیاط این کلیسا بود برخوردند. در داخل این مقبره جسد خشک شده‌ای از مردی پیدا شد که قد متوسطی داشت و احتمالا در دورانی که زنده بوده است بدنی فربه داشته است. در حال حاضر بدن او کوچک تر شده بود و به 33 پوند رسیده بود که تقریبا معادل 15 کیلوگرم می‌شود. اما عجیب‌تر این که تجزیه نشده بود.
بعد از این کشف تصمیم گرفته شد تا تحقیقات بیشتری در این منطقه انجام شود و بعد از حفاری‌ها و کند و کاو‌هایی که از قرن چهارم تا به امروز شده است باستان شناسان موفق شده‌اند در مجموع 42 جسد را از زیر خاک در حیاط کلیسا به بیرون بکشند. همه‌ی این اجساد به طور کاملا ناگهانی و خود به خود به محض دفن شدن، مومیایی شده‌اند، پوستی که روی بدن این اجساد وجود دارد به زرد مایل به قهوه‌ای تبدیل شده است و این تصور را به وجود می‌آورد که این اجساد لباس‌های چرمی به تن کرده اند! تمام ماهیچه‌های اجساد این مومیای‌ها مانند قلب به غشاهای نازکی تبدیل شده است و در کمال تعجب ارگان‌های داخلی آن‌ها مثل کلیه و پانکراس کاملا ناپدید شده است. مغز این مومیایی‌ها به یک سوم اندازه و حجم واقعی‌اش رسیده است. بر اساس تحقیقات برروی آن‌ها مشخص شد که مومیایی‌های ونزون بین 22 تا 44 پوند وزن دارند اگر چه مدت زمان زیادی از مرگ آن‌ها گذشته است و بسیار پیر هستند ولی فرم اصلی و ویژگی‌های بدنی آن‌ها به خوبی حفظ شده و کاملا قابل تشخیص است.
طبق تحقیقاتی که روی این اجساد مومیایی شده انجام شد مشخص شد که این تغییرات در 11 مقبره ای اتفاق افتاده است که در نزدیکی محراب کلیسا قرار داشته‌اند! و این یکی از عجیب ترین چیزهایی بود که در این مومیایی‌ها پیدا شد.
در مقاله ای که در سال 1906 میلادی منتشر شد، نویسنده‌ی این مقاله به نام F. Savorgnan de Brazza چندین فرضیه را مورد بررسی قرار داده است صرف نظر از این که این اجساد به چه دلیل مومیایی شده‌اند. او می‌گوید که وجود نمک و نیترو، آلومینا و آهک می‌تواند باعث چنین خشک شدگی‌ای در بدن شود اما در تحقیقات هیچ نشانه‌ای از نمک روی بدن این اجساد دیده نشده است.
برازا بر این باور است که روند مومیایی شدن توسط فونگوس که نوعی قارچ است انجام شده است مخصوصا اینکه هاگ‌های این قارچ هم در مقبره‌ها و هم در تابوت های چوبی دیده شده است. به این قارچ Hypha tombicina گفته می‌شود.
برازا در باره‌ی این قارچ‌ها می‌گوید که هیفا تامبیسینا عاشق رطوبت و اماکن مرطوب است و آن را از طریق مکنده‌های میکروسکوپی و بی نهایت ریزی که دارد جذب می‌کند. آن‌ها سریعا توسعه پیدا می‌کنند و زیاد می شوند و بدن را قبل از اینکه بخواهد تجریه شود، وارد فاز خشک شدگی می کنند. تا کنون چنیدن بار سعی شده است تا این نوع قارچ هیفا را کشت کنند اما تمام تلاش‌ها بی نتیجه بوده است.
در آن دوران که بارزا این مقاله را می‌نوشت، تعداد مومیایی‌هایی که پیدا شده بود، 42 عدد بود اما با زلزله‌ای که در این منطقه رخ داد، تعداد مومیایی‌ها به ۱۵ عدد کاهش پیدا کرد. همین کمتر شدن تعداد به خود به خود باعث سخت‌تر شدن کار دانشمندان می‌شود چون روند مطالعه را سخت‌تر می‌کند، مطالعه درباره‌ی این که چه شرایطی در پس مومیایی شدن این اجساد بوده است. طبیعتا زمانی که نمونه‌های بیشتری در دست باشد و محققان بتوانند روی تعداد بیشتری گونه تحقیقاتی را انجام دهند، قاطع تر می‌توانند درباره‌ی این نمونه‌ها تصمیم بگیرند و نتایج شان را قطعی تر انتشار بدهند.
علاوه بر این دیگر مرده‌ای در کلیسا دفن نمی‌شود و بنابراین این احتمال وجود ندارد که تعداد آن‌ها در آینده افزایش پیدا کند.
در حال حاضر تئوری فونگوس بسیار بیشتر از یک حدس و گمان است. در سال 1983 یکی از پروفسورهای دانشگاه مینه سوتا به نام آرتور سی‌آفدرهاید از این مکان دیدن کرد و این اجازه به او داده شد تا کشت میکروب نمونه‌هایی از فونگوس‌ها را در آزمایشگاه انجام دهد و علاوه بر این، مقداری از خاک و چوبی که در منطقه وجود داشت را برای آنالیز بردارد. هیچ کدام از میکرو ارگانیسم‌هایی که تعیین هویت شدند، با توضیحات اصلی Hypha bombicina یکی نبود. در نتیجه طبق مشاهدات، پروفسورر آفدرهاید به این نتیجه رسید که محتمل ترین توضیحی که درباره ی این مومیایی‌های خشک شده در ونزون می‌تواند بگیرد، خاک سنگ آهک دار آن بوده است.
مومیایی‌های ونزون هنوز هم که هنوز است دانشمندان وتوریست‌ها را با علامت سوال‌های بزرگی روبرو کرده‌اند. بعضی از این مومیایی‌ها را می‌توان در حال حاضر در کلیسا و در همان قسمت قبرستان کوچک این منطقه دید. این قبرستان در حال حاضر به یکی از مشهورترین جاذبه‌های گردشگری ایتالیا تبدیل شده است و جمعیت بالایی از توریست‌ها حتی دانشمندان هر ساله به ونزون ایتالیا می‌ورند به این امید که شاید توانستند معمای آن را حل کنند.
منبع ترجمه: الی گشت
منبع اصلی: amusingplanet.com
تلخیص و گردآوری تصاویر: کمال محمدی مجد
