المیرا رضایی تلواژگانی نویسنده و کارگردان نمایش «قلب کاغذی شمعدانی‌های زمین» که در بخش تجربه‌های اجرایبیست و دومین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران حضور دارد، درباره شکل و شیوه اجرای این تجربه به خبرنگار مهر گفت: «قلب کاغذی شمعدانی‌های زمین» اجرای در مکان نامتعارف است و در این تجربه تماشاگر را از مبدأ سوار و به مکان اجرا می‌رسانیم. موضوع این اثر نیز درباره شهر تهران و خیابان‌های این شهر است.

وی توضیح داد: این اثر حالت پازلی دارد و تماشاگران وقتی وارد مسیر می‌شود، صداهایی را از طریق گوشی می‌شوند که برای هر کدام‌شان متفاوت از دیگری ولی درباره کاراکتری واحد است. در نهایت این تجربه برای مخاطبان وقتی وارد مقصد مدنظر می‌شود از طریق اتفاقات و تصاویر دیگر تکمیل می‌شود.

رضایی تأکید کرد: «قلب کاغذی شمعدانی‌های زمین» اجرای مکان نامتعارفی است که با استفاده از فضا، محیط و ظرفیت‌های خود تماشاگر شکل می‌گیرد.

این کارگردان جوان درباره میزان مشارکت و دخالت تماشاگران در شکل‌گیری اجرای «قلب کاغذی شمعدانی‌های زمین»، بیان کرد: تماشاگر می‌تواند در اجرای این اثر مشارکت کند، البته ۵ بازیگر نمایش که کنترل فضا را هم بر عهده دارند شرایط را به گونه‌ای رقم می‌زنند که حد و مرزی برای این موضوع وجود داشته باشد.

رضایی درباره مبدأ و مقصد مدنظر در اجرای این اثر نمایشی، افزود: دبیرستان البرز و کافه نادری ۲ مبدأ مورد نظر و خیابان ایرانشهر نیز مقصد اجرای ما است.

کارگردان «قلب کاغذی شمعدانی‌های زمین» درباره شباهت‌های این اجرا به نمایش «دور دوفرمان» حمید پورآذری که در اواخر دهه ۸۰ اجرا شد، تصریح کرد: من بازیگر نمایش «دور دوفرمان» بودم ولی شیوه اجرایی این نمایش با «دوردوفرمان» متفاوت است و تحت تأثیر آن اجرا نیست.